water finished...

Daar ben ik weeeer. Dit keer een blog aan het typen in een internet cafe in Tamale, dat is wel even fijn.

Zo.. gebleven bij eerste kerstdag. Bij het ontbijt hadden we lekkere tomaatjes, toch even wat luxe. Na het ontbijt klaargemaakt en op de fiets. Ik vond het toch bijzonder en fijn om bij de kids te kunnen zijn met kerst. Ze verdienen ook wel echt wat leuks en warmte met deze dagen. Eerste pakjes drinken, lolly's en koekjes uitgedeeld. Dat was een kerst kadootje van Margit voor de kids. Ze waren er heel blij mee, het was ook leuk om te zien dat ze met elkaar gingen delen. Hierna een 9M lange kleurplaat getekend. Stukje bij stukje hebben ze steeds om de beurt gekleurd. Ze deden erg hun best. Rond 1 uur zijn we weer naar huis gegaan, want Ama zei dat ze voor de kerst de hele middag ezellig met elkaar zouden gaan eten. Toen we thuis aan kwamen zagen we niemand buiten op de compound. Een paar waren gewoon binnen hun ding aan het doen en Ama was bij haar vader in het ziekenhuis. Hij ligt nu denk ik al bijna een week in het ziekenhuis en je merkt aan alles dat Ama niet blij is, maar heel verdrietig. Na een douche ben ik toen maar mijn vorige blog gaan typen.
Af en toe kwam er iemand op de compound, die at wat en ging er daarna weer vandoor. Echt een beetje apart, maarja. De hele dag hing er zo'n nare lucht van die geit. Ama was rond half 4 terug en vroeg of we al lunch hadden gehad. Als zij er niet was, dan was ik al graat mager geweest. Toch had ik geen trek en ging ik verder met mijn blog. Margit en Willemijn hadden toen wel een stukje geit geproefd, bah. Na 2 uur kregen we alweer avond eten. Witte rijst met saus waar geit in zat.. dus mijn eerste kerstdag diner was witte rijst !! Toch wel jaloers dat iedereen in Nederland op dat moment gezellig met de hele familie aan een mooi gedekte tafel zat, lekker te eten.
Blog afgemaakt en daarna gaan slapen.

Op 2e kerstdag lekker een beetje uitgeslapen, dat mag he. Uiteindelijk ook nog gewoon thuis lunch gegeten en daarna weer naar het weeshuis. Wow het was echt een super warme dag, wel iets van 39 graden. Gezellig met de kinderen geknutseld in het teken van kerst. Ik ging een slinger maken, allemaal van die strookjes aan elkaar en dan mochten ze op de strookjes kleuren en stickers plakken. Net zoals de slingers die ik bij jou werk maakte mam, weet je nog ? Bij corio.. Rond 4 uur de blije kids uitgezwaaid en op naar huis. Douchen en eten. Kerst was toen al bijna weer voorbij, gaat ook zo snel. Ik had er wel iets meer van verwacht. Niet meer en beter eten, maar meer gezelligheid. Samen met het gastgezin, met z'n allen eten. Het blijft bijzonder en gaaf om kerst ergens anders te mogen vieren, maar ik mis wel echt het warme familie gevoel. Mijn kerst 2013 was wel erg relaxed. Geen stress over wat doe ik aan, hoe moet mijn haar, wat ga ik koken en help we moeten snel boodschappen doen.

Derde kerstdag weer optijd naar het weeshuis gegaan. Tijdens het ontbijt hadden we trouwens geen jam en chocolade pasta meer, was al op.. Niet alleen door ons hoor.. Beetje jammer, dus weer aan de boter en suiker. Bij het weeshuis aangekomen, ton water nog steeds helemaal leeg, net als de dag ervoor. Met kerst hadden we geen water gehaald, omdat we dat met kerst gewoon niet onszelf aan wouden doen. Ook waren we beide dagen niet zo lang in het weeshuis en hadden we van te voren gepland meer qualitiy time met de kids te willen hebben. Dus vrijdag een grote klus voor de boeg, ton vullen met water waar 250 L in kan. Met jerrycans, emmers en kids naar de waterpomp. Er waren nog andere mensen dus rustig wachten eerst. Zittend op een jerrycan, in de zon, met kinderen op je schoot en aan je hangend. Best prima toch ! Het wachten duurde alleen helaas best lang, want iedereen stopt steeds na een tijdje met pompen en zegt dan dat het water op is. hmpffff. Ja oke soms is het water even op en moet je even wachten, maar hier geven ze wel erg snel op. Na 1,5 uur konden we eindelijk pompen pompen en nog eens pompen. Ondertussen op de fiets alvast water naar de ton brengen en dan weer opnieuw de jerrycan vullen. Duurde zo lang en mijn armen en lichaam deden ook echt wel pijn, trillen. Ook was het super warm, weer iets van 39 graden. Goed verkleurd dus ook die dag. De kids helpen wel een beetje mee, maar als ik bijvoorbeeld samen met ze aan het pompen ben, zetten ze bijna geen kracht. Na een tijdje wilde ze niet meer, ze waren moe. De oudste hebben we echt gezegd dat ze moesten gaan pompen, het is hun water en wij zijn ook moe, maar wij gaan wel door !
Zo'n 3 uur verder en de ton zat vol. We waren kapot, dus besloten naar huis te gaan. Grondige douche en verder hetzelfde als elke dag. Oh ja, vrijdag kreeg ik tijdens het fietsen heel erg buikkrampen. Dat is altijd zo naar, helemaal als er geen toilet in de buurt is. Thuis heel duizelig en alles kwam eruit. Naja.. beter dan dat het erin blijft toch.

Zaterdag weer zoals normaal rond half 10 naar het weeshuis gegaan. Nee, dit keer gingen we geen water halen, dat was wel even genoeg geweest. Met schmink naar een plek onder de boom en daar al onze schattige kindjes omgetoverd in van alles en nog wat. Ze noemen me trouwens echt hun moeder. Elke dag zegt Anifa ; 'Anne is my mother', dat is wel echt heel aandoenlijk.

Ondertussen is het 2014 en alweer 2 januari. Ik typ nu mijn blog verder, op mijn telefoon. Dus weer even vingers trainen..

Nou die zaterdag heb ik erg mn best gedaan op clowns, tijgers, katten en prinsessen. Resultaten waren nog best goed vond ik ! Tot 3 uur creatief gedaan en toen helemaal vies op de fiets naar huis. Er waren 2 vriendinnen van Margit die werken in Tamale. Gezellig samen gegeten en daarna had ik mijn tas ingepakt voor onze dagen Mole en Tamale. Daarna nog even met z'n 5'en een drankje gedaan bij de enige echte bar van Wulugu en toen snel gaan slapen.

Zondag om half 6 ging de wekker, heerlijk. Nog een dode baby muis gevonden. 6 uur bij de weg. Willemijn ging nog terug om iets te halen en toen had ik een dikke bak aangehouden en gevraagd of we met hem mee konden rijden naar Tamale. Geen probleem, dus we hadden gewoon een lift in Afrika. Top. Met 160 scheurden we over de weg heen. Ook gepraat met onze chauf en zn vrouw. We zaten gewoon bij een olympisch boxer in de auto. Op zn 25e naar Canada (Toronto) verhuisd, Sadik Sulimene is zijn naam, opgegroeid in Noord Ghana, nu 3 maanden hier voor familie bezoek, vroeger nog een aantal jaar in het leger gezeten, heeft een groot huis in Accra waar vrouw en dochter leven, ook in canada heeft hij een vrouw en dochter en hij had een geweer in zn zak. Hij was super vriendelijk en de rit was gratis. In Tamale plan gemaakt dat hij ons op de weg richting Mole zou droppen, dat was namelijk gewoon op hun weg naar Accra. Chill, dachten we... In Tamale nog even een stop, broer en zus van Sadik kwamen even langs. Na een uur bij de weg naar Mole. Sadik regelde een truck naar een dorpje dichtbij Mole voor ons, niet gratis helaas. Nog even tel nr en email uitgewisseld en gaan. De weg was super super slecht, echt 1 grote shake werd er van me gemaakt. Na een uur waren we er en wat bleek.. Dat we 2 dorpjes voor mole waren. Na lang onderhandelen taxi gefixt en binnen een half uur waren we in het park. Kamer was nog niet klaar, dus kaas sandwich als lunch, met voor ons het zwembad en uitzicht over een mega park. Ontelbaar bomen, lege vlaktes, 2 meren.. Waar je wel eens krokodillen in naar boven ziet komen. Prima kamer, maar helaas geen stromend water. Bikini aan en precies een kwartier de tijd voor een duik. Snel klaar maken en half 4 start klaar voor een 2 uur durende loop safari met gids en geweer. We liepen achter de weg langs, zagen al wat wilde zwijnen en gingen toen de weg af, de bush in. En al snel zagen we ons doel.. 2 olifanten. Wauw dat was zo gaaf ! Zo groot en bijzonder. We stonden ook echt dichtbij, 15m afstand. Daarna verder het park in. Gelopen over kleine paadjes, waar je soms echt moest klimmen, bukken. Ook lopen over open vlaktes, springen over beekjes. We liepen langs een mega meer, waar steeds een krokodil naar boven kwam. Ook echt op 20 m afstand. Waaaa. Verder veel herten, 3 soorten antilopen, waterbokken en apen gezien. Alleen het lopen in the middle of nowhere is al zo tof. Na 2 uur weer een ervaring rijker. Daarna eten met het mooie uitzicht en toen slapen in een niet doorgezakt bed, onder witte lakens.

Maandag ging de wekker vroeg voor de 2e safari. Om 7 uur weer start klaar met een appeltje in mn buik. Eerste afdaling meteen al pittig. We waren net 10 min weg en toen zagen we een hyena. Wow en hij was dichtbij. Zo eng en ondertussen heel gaaf. Ik had nooit verwacht, de gids ook niet, dat we dit beest zouden gaan zien. Verder weer hetzelfde gezien als de dag ervoor. Echt weer groepen antilopen. Aan het eind van de safari nog 2 olifanten. Perfecte positie voor een foto hadden ze. Daarna ontbijt, lekkere omelet en toen spullen verhuisd naar de slaapzaal. Of eigenlijk een gedeelde kamer met 8 pers. Niks mis mee en veel goedkoper. Snel bikini aan en de hele dag gezwommen en in de zo'n gelegen met uitzicht over het park. Regelmatig dieren gespot, ook.hele dag door veel olifanten. Ze zaten ook in het water, incl een kleine. Ook kwam er vaak een aap langs het zwembad, heel brutaal. Ze probeerden spullen te jatten en gingen in het restaurant. Best lekker bruin geworden en rond 5 uur een bucket bath. Vroeg gaan slapen.

Om half 3 die nacht werd er op de deur geklopt, klaarmaken voor de bus. In het pikke donker de bus opgezocht, wat een opgave. Niemand bij de bus en nog een tijd moeten wachten, typisch Ghana. De weg naar Tamale was.. Ja nog steeds.. Zo slecht. Hobbelend met een prop volle bus waren we om 7 uur in Tamale. Brood gekocht en opzoek naar het Vodafone internet cafe. Zou het beste internet cafe zijn, maar had niet eens een webcam en headset.. Dus geen skype helaas. Pinnen, supermarkt en postkantoor (eerste kaartjes naar NL zijn verstuurd). Daarna hele tijd opzoek naar internet cafe met webcam en headset. Weer een pittige uitdaging. Iedereen die je het vroeg zei Vodafone en andere wisten ze niet op te noemen. Duizend rondjes gelopen, nergens gelukt. Bij de laatste wilden 2 negers ons helpen, dus 2 motors geregeld en hup achterop. Yes bij dat cafe hadden ze het, maar ze moesten eerst skype downloaden op een te traag netwerk en daarna bleek dat bij elke headset of webcam er wel iets kapot was.. 1,5 uur verder toen hadden die 2 gasten 2 laptops geregeld. Dus terug met de motor. Uiteindelijk waren de laptops zo sloom dat we om 2 uur zeiden; wij gaan lunchen en komen zo terug. Nooit gedaan, maarja. Rahana (nichtje van gastgezin) kwam tijdens onze lunch even gezellig langs. Lekker gekletst en na een paar uur taxi gepakt naar het guesthouse. Douche genomen en klaargemaakt voor onze NYE. Met korte broek de stad in, dikke prima. Eerst nog met Margit, Marthe en Ilse een drankje gedaan op hun kamer en daarna naar de sparkles. In de taxi, 1 voor, een neger in de achterbak, 3 achterin en ik liggen bovenoo hun schoot. Alles kan hier. Bij de sparkles was een dansvoorstelling en er waren veel andere blanken. Rond half 11 kregen we lekker ons eten en om 11 uur nieuwjaar in NL. Natuurlijk even bellen met mama, AJ en vriendinnen. Rond half 12 naar een dakterras gegaan waar muziek was, dansende mensen, prima uitzicht en gezelligheid. Soms een beetje vuurwerk, toch wel. Yessss dat was top. Om 12 uur met champagne het nieuwe jaar begonnen. Beneden op straat waren er constant gevechten en groepen jongens schoten vuurwerk naar elkaar over een drukke straat heen, best eng. Ondertussen waren we al meer dan 24 uur.wakker, maar rond half 3 toch bij dronken vrienden van Marthe en Ilse in de auto naar een club. Was gezellig maar op een gegeven moment kon ik echt niet meer.

Half 4 liepen Willem en ik terug, het was maar 2 straten. Na een stukje zag ik iemand achter ons. Je ziet de mensen hier heel slecht in het donker, maar ik zag wel dat hij heel snel dichterbij kwam. Eng en hij riel van alles en binnen no time had hij mijn camera en telefoon vast. Met mijn voet tegen hem aan schreeuwend probeerde ik mezelf los te maken en de spullen niet los te laten. Hij gaf me een keiharde klap/stomp op mijn hoofd, ik was los en we gingen keihard rennen. Hij rende mee maar je kon.het zo slecht zien. Dit was zo eng. Na een tijdje een auto gestopt en gelukkig was het een taxi. Trillend en bang in bed. Nooit verwacht dat dit me zou overkomen in Ghana. Alles gaat goed nu hoor, no worries.

Ik duik nu lekker mijn bed in, slaap inhalen van de afgelopen dagen. Nog maar 9 dagen weeshuis en dan zit ons eerste project erop. Tijd gaat zo snel.

Zoen en truste !

An